Tip 5 t/m 8 om senioren te helpen verhuizen

Als je (schoon)ouders beseffen dat ze lichamelijk achteruit gaan, dan kan dat best moeilijk zijn. Ze moeten hun oude vertrouwde woonplek vaarwel zeggen. Een plek waar vele herinneringen liggen. Zo was het ook met mijn ouders. Hoe ik mijn ouders hielp met verhuizen? Vooral met heel veel geduld.

Tip 1 t/m 4

5. Geef je ouders kleine inpakklusjes

Het verlaten van je vertrouwde huis is best emotioneel. Daarom heb ik er veel en vaak over gesproken met mijn ouders. Ook gaf ik ze steeds kleine taken om alvast spullen in te pakken, zodat ze langzaam aan het idee van verhuizen konden wennen. Deze taken duurden niet langer dan een kwartiertje per dag. Denk bijvoorbeeld aan het uitzoeken van spullen in ladekasten.

6. Plan de verhuizing ruimschoots

Ondanks dat ik zelf het liefst een verhuizing zo snel en efficiënt mogelijk regel, vonden mijn ouders het prettig om ruim negen maanden uit te trekken voor hun verhuizing. Zo konden ze heel langzaam aan het idee wennen dat ze straks ergens anders zouden wonen.

7. Huur hulp in

Voor het verhuizen van zware meubels heb ik hulp ingehuurd. Zo kreeg mijn vader geen ongemakkelijk gevoel dat wij (de kinderen) ons kapot sjouwden. En had hij zelf het gevoel dat hij ook ergens iets over te zeggen had.

8. Maak van de rondleiding een feestje

Maanden voor de grote verhuisdag heb ik mijn ouders rondgeleid door verschillende (kleinere) woningen. Zo kregen ze alvast een idee hoe ze straks gingen wonen. Positivisme was het toverwoord. Het idee dat ze gelijkvloers gingen wonen, uitzicht kregen over een boomrijke omgeving en een moderne keuken kregen, sprak ze erg aan. Daarna hebben we plannen gemaakt hoe ze hun huis eruit wilden laten zien.